φιλοκοιτία

ἡ, Α

πόθος για ερωτικό σμίξιμο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < φιλ(ο)-* + -κοιτία < -κοιτος < κοίτη «κρεβάτι»), πρβλ. λαθρο-κοιτία].